Virgül
Virgül, Fransızca kökenli bir kelime olan ve diksiyon için oldukça önemli taşıyan virgül işareti, yazılı cümlelerin arasına, art arda sıralanan eş anlamlı kelime ya da kelime gruplarının arasına koyulan ve kısa süre durulması gerektiğini göstermek amacıyla kullanılan noktalama işaretidir.
Virgül işaretinin kullanıldığı yerler
Arka arkaya sıralanan ve eş görevli olan sözcük ya da sözcük gruplarını, sıralanarak gelen cümleleri ayırmak amacıyla kullanılır.
Örnek: Etkilemeye bir diyeceğim yok. Diller, kültürler, inançlar tarih boyunca birbirlerini etkilediklerine göre, sanatta bundan elbette ki payını alacaktır.
Bir kelimenin kendisinden sonra gelecek olan kelimeyi anlatmadığını, o kelimenin tamlayanı olmadığını göstermek ve ortaya çıkacak olan anlam karışıklığına ortadan kaldırmak için kullanılır.
Örnek: Küçük, kanepede otururken ablasına seslendi.
Ahmet'in, arabasını bulunduğu yerden mutlaka getirmesi lazım.
Cümlelerde bulunan ara cümleleri ve ara sözleri ayırmak amacıyla kullanılır.
Örnek: bu güzel kıza gelince, ablasından çok daha becerikli, pek akıllı, pek mütevazi bir çocuktur.
Yazışmalarda kullanılacak olan yer isimlerini verilecek olan tarihlerden ayırmak amacıyla kullanılır.
Örnek: İstanbul, 12 Mart 1948, Kayseri, 9 Haziran 1982
Mektuplarda konuşma metinlerinde ve yazışmalarda seslenme kelimelerinden sonra kullanılır.
Örnek: Kayseri Büyükşehir Belediyesi çalışanlarına, Sayın Cumhurbaşkanı, Kıymetli iş arkadaşlarım.
Yazar eseri ve yayın evi gibi ibarelerden sonra kullanılır.
Örnek: Orhan Veli Kanık, Orhun Kitabeleri, Dörtrenk Yayınları, Ankara, 2006
Yazılarda bir başka kişiden alınmış olan bir söz şayet tırnak işareti içerisinde yazılmamışsa bu sözün sonunda kullanılır.
Örnek: bu işin benim başıma geleceğini daha önceden anlamıştım, diyerek oradan uzaklaştı.
Tekrarlanarak yazılmış olan sözcükler arasında kullanılır.
Örnek: Ben, yine ben, sensiz ben.
Cümlenin içerisinde vurgu yapılmak istenilen kelimelerden sonra kullanılır.
Örnek: Böylelikle, istediği her şeyin sahibi oldu.
Özneden sonra uzun devam edecek olan cümlelerde özneden sonra virgül kullanılır.
Örnek: Bize doğru hızlı adımlarla yaklaşan küçük çocuk, ürkek bakışlarından da anlaşıldığı gibi annesini kaybetmişti.
Kendinden sonra gelecek olan cümleyi anlam olarak yansıtan, özetleyen, pekiştiren, peki, haydi, elbette, evet, hayır ve öyle gibi sözcüklerden sonra kullanılır.
Örnek: Haydi, beraber bahçeye çıkıp kiraz toplayalım.
Peki, size söz verdiğim gibi geldiğinizde hediyelerinizi takdim edeceğim.
Cümlede geçen bir düşünceyi kabul ya da ret edilmesini belirten kelimelerden sonra kullanılır.
Örnek: Evet, ben de aynı sizin gibi düşünüyorum.
Hayır, ben oraya gelip seni görmek istemiyorum.
Ondalık sayıların ondalık kısımlarını ayırmak amacıyla kullanılır.
Örnek: 12, 5
Hitap edilen kelimelerden sonra kullanılır. Aynı zamanda cümlede ünlem gibi kullanılmış olan kelimelerden sonra kullanılır ve bu durumda ünlem cümlenin sonuna geçer.
Örnek: Arkadaş, yurdumu alçaklara uğratma sakın!
23.01.2024 03:19:21
Virgül ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Herkese açık dizin kaynağımıza katkıda bulunabilirsiniz. Sayfayı Düzenle
|
